Geboortehuis Louis Raemaekers
Op 14 december 2018 is op het geboortehuis aan de Varkensmarkt een bronzen plaquette van Louis Raemaekers geplaatst.
De plaquette is vervaardigd door de kunstenares Loreta Visic. Met steun van de Roermondse Stichting 1880 kon Stichting Louis Raemaekers dit project realiseren.
In 2017 heeft de Roermondse Maasbrug de naam Louis Raemaekersbrug gekregen (zie hieronder), terwijl het plein voor de ECI sindsdien Louis Raemaekersplein heet.
Louis Raemaekersbrug
De Maasbrug in Roermond is op 3 november 2017 omgedoopt tot Louis Raemaekersbrug. De onthulling van de nieuwe naam vond plaats vanaf een rondvaartboot.
De in Roermond geboren politiek tekenaar Joep Bertrams heeft samen met de ambassadeurs van België, Duitsland en Frankrijk en vertegenwoordigers van Groot Brittannië en de Verenigde Staten de nieuwe naam onthuld.
Luister hier naar het gesprek van Ariane de Ranitz met Rob Trip in Met het Oog op Morgen van 1 november 2017 over de naamswijziging van de Maasbrug in Louis Raemaekersbrug.
Lees het verslag in De Telegraaf, de krant waarin de prenten van Louis Raemaekers van 1909 tot in 1939 met regelmaat in verschenen.
Kort daarvoor is het plein voor de ECI Cultuurfabriek omgedoopt tot Louis Raemaekersplein.
Lees hier verder:
1Limburg
RTV Roermond
Die ondeugende Remunsje Maas treedt weer buiten haar oevers. Roermond, hoogwater 1926 Gemeentearchief Roermond, nr. 831
Geschiedenis van de brug
Roermond heeft pas laat een vaste verbinding over de Maas gekregen. Al tijdens het alleenbewind (1780-1790) van de Oostenrijkse keizer Josef II, tevens hertog van Oostenrijks Gelderland met Roermond als hoofdstad, is een groot deel van de vestingwerken van de stad gesloopt. De rest van de stadsmuur en stadswallen volgden in de eerste helft van de negentiende eeuw.
De vredesonderhandelingen in Wenen en het verdrag van Parijs van 1814 maakten van Roermond een stad die vrijwel tegen de grens met het grote koninkrijk Pruisen lag. Vanuit Den Haag achtte men een vaste oeververbinding bij Roermond daarom een groot risico. Omdat de stad geen vestingstad meer was en er slechts een beperkte garnizoens-mogelijkheid kon zijn, achtte Den Haag Roermond onverdedigbaar. Een brug zou Pruisen direct toegang tot Nederland verschaffen.
Voor de economie van de stad was de afwezigheid van die vaste oeververbinding een slechte zaak. Na de hereniging met Noord-Nederland, de afscheiding van België en de opkomst van de Duitse Tolunie moest Roermond zich in economisch opzicht richten op West-Nederland. Zonder brug was dat een hachelijke zaak. Talrijke initiatieven vanaf 1840 om een brug aan te leggen werden door de regering in Den Haag geblokkeerd. Uiteindelijk lukte het midden jaren zestig om die brug er toch te krijgen, mede dankzij de goede verstandhouding van de toenmalige burgemeester Louis Beerenbroek met Thorbecke. In 1867 werd de brug geopend.
De stijgende spanningen tussen de Europese Grootmachten die aan het einde van de negentiende eeuw ontstonden en uiteindelijk resulteerden in de Eerste Wereldoorlog, hebben aan Duitse zijde het plan Von Schlieffen tot gevolg gehad. De veldmaarschalk van die naam wenste via Nederlands Limburg België binnen te vallen en zo door te stoten naar Parijs. Zijn belangrijkste routes liepen over Roermond en Venlo. Roermond bood ook het voordeel van een rechtstreekse treinverbinding, de IJzeren Rijn, die Duitsland met België verbond.
De opvolger van Von Schlieffen, Von Moltke, besloot in 1909 om af te zien van het schenden van de neutraliteit van Nederland. Hij plande de inval in België ten zuiden van Limburg. En zo geschiedde. Anders dan bij de noordelijke route over Roermond, was die route onder meer lastig door de aanwezigheid van forten. De opmars van de Duitsers zou aanzienlijk sneller verlopen zijn bij een inval via Nederlands Limburg. In dat geval zouden de Duitse troepen waarschijnlijk sneller in Frankrijk zijn geweest met alle gevolgen van dien. De Maasbrug in Roermond is voor en tijdens de oorlogsjaren wel bewaakt. Maar er heeft geen gevecht plaatsgevonden.
De Maasbrug bleef ook later een kwetsbaar punt in de Nederlandse verdedigingslinie. Nog in de jaren twintig van de vorige eeuw waarschuwde de generaal Van Voorst tot Voorst in zijn brochure Over Roermond voor een inval van de Duitsers via Roermond in de volgende oorlog.
In de nacht van 9 op 10 mei 1940 bleek Roermond een onverdedigbare stad. De Duitsers zijn die nacht de stad binnengekomen zonder noemenswaardige gevechtshandelingen. De kazerne in Roermond was al verlaten door het Nederlandse leger dat zich aan de westzijde van de Maas had teruggetrokken. Op 10 mei 1940 is de brug opgeblazen. Tijdens de oorlog is de brug hersteld. Daarna werd de brug een doelwit voor de geallieerden. Veel bombardementen zijn erop uitgevoerd, waarvan een groot deel helaas op de stad zelf is neergekomen. In het najaar van 1944 is de brug ingestort na heftige bombardementen. Na de Tweede Wereldoorlog kwam er een baileybrug die in 1963 is vervangen door de huidige betonnen vierbaans brug.